Dolina

[Ivy]

Niewielka dolina znajdująca się u stóp Kryształowych Gór.

[Ivy]

Przyszła nad dolinę, nad którą unosiła się mgła. Nadal miała rybę w pysku, nie wiedziała co z nią zbytnio zrobić. Nie była głodna, a nie było w pobliżu żadnego kota. Położyła zdobycz na skale, by pożywiły się nią ptaki, a potem położyła się w trawie.

[Ivy]

Sokół przyleciał do kocicy i przekazał jej, że jeden z kotowatych poszedł w kierunku jej terenów. W sumie mogła się tego spodziewać. Podniosła się i wyszła.

[Verta]

- Nie lubią Cieni na swoich terenach, szkoda bo ja chyba polubię ich tereny - wymruczała cicho, sama do siebie i ruszyła swobodnym, acz nie pozbawionym gracji, truchtem w stronę doliny, gdzie to wypatrzyła już w oddali młode sarny, które aż się prosiły by na nie zapolować. Przystanęła na chwilę i przylgnęła brzuchem do ziemi.

[Verta]

Spojrzała za siebie, tak z ciekawości sprawdzić czy Lucyfer przyszła za nią. Nie było nikogo, no cóż, nie potrzebnie wysilała się z zaproszeniami, ale w sumie nic się nie stało, Verta lubiła samotność, jak to ktoś kiedyś mądrze powiedział "samotność jest bezpieczna". Przeniosła wzrok na niewielkie stado młodych saren, które jej jeszcze nie zauważyły. Czaiła się, powoli do nich zbliżać, aż wreszcie wystrzeliła w ich stronę niczym błyskawica.

[Verta]

Dopiero gdy ruszyła w ich stronę te ją zauważyły i zaczęły uciekać, jednak ta wybrana nie miała szans, chociaż była szybka nie mogła liczyć się z Vertą, która wyścigi miała we krwi, to właściwie dzięki tej szybkości jeszcze żyła. Sarna chciała ją zmylić i gwałtownie skręciła w lewo, jednak tygrysica spodziewała się takiego ruchu więc również wykonała ten manewr, a po chwili powaliła zwierze i mocnymi szczękami złamała jej kark.

[Verta]

Za pomocą pazurów i zębów jakoś zdjęła skórę z sarny, nie lubiła jeść owłosionego jedzenia, więc dobrała się do środka. Po kilku bądź kilkunastu minutach po sarnie zostały tylko kości, jelita i ta włochata skóra. Samica przykryła resztki trawami, niby było to zbędne bo i tak zaraz przylecą tu ptaki i dojedzą, jednak chciała jako tako po sobie posprzątać. Odeszła nieco i zaczęła oblizywać pysk i łapy z krwi, myśląc dalej o stadach, o ich relacjach i tych rzeczach, chyba powinna spotkać się z władcą, w końcu była szpiegiem, może miał jakieś zadanie dla nie czy coś. A poza tym pasowałoby poznać władcę do stada, do którego się należy, bo jak na razie to tylko Lucyfer poznała. Słabo.  Odeszła na skraj doliny i położyła się w wysokiej trawie, gdzie to praktycznie nie było jej widać.

[Verta]

Zmrużyła oczy i tak odpoczywała wsłuchując się w dźwięki ptaków, szum wiatru wśród traw i drzew. Mijały tak minuty na beztroskim leniuchowaniu. W końcu wstała i opuściła ten teren. Wyszła.

[Vircassis]

Wszedł powolnym krokiem i usiadł na trawie. Podziwiał piękne widoki Doliny.

[Vircassis]

Po długim czasie obserwowania wyszedł.