Odchłań Gibraltarska

[Mici Tiluu]

Kraken wreszcie ją dojrzał, ale gdy to zrobił natychmiast zaczął ją gonić. Mici skierowała się ku powierzchni i wyskakując nad fale krzyknęła:
 - Wąż! - miała nadzieję, że Lucy zrozumie o co chodzi. a tymczasem szykowała się zabawa w berka z krwiożerczą kałamarnicą. Chyba dlatego nie lubię mórz, pomyślała ironicznie.

[Lucyfer]

Lucyfer stanęła w powietrzu, jej oczy zaświeciły na jeszcze jaśniejszy zielony. Wyszeptała kilka tajemniczych słów, a wokół niej powstał zielony okrąg z tajemniczymi znakami. Z wody wyłonił się ogromny wąż morski. Gdzieniegdzie zamiast skóry miał kości. Wąż zaryczał głośno jak smok.

[Fimbrethil]

Z daleko obserwował wyczyny obu pań. Dojrzał też wyskakującego z wody Krakena. Przypomniała mu się moc telekinezy. Skupił się na niezbyt dużym lecz też nie małym kamieniu. Wyrzucił resztę myśli z głowy i nagle kamień zaczął lewitować. W jednej sekundzie zwalił się z przytłumionym brzdęknięcien na łeb kałamarnicy. Wrzasneła z bólu i z powrotem zanurkowała.

[Mici Tiluu]

Spojrzała najpierw na węża, a później na Lucyfer. Wooow, pomyślała i spojrzała na przerażonego Krakena. Wypłynęła na powierzchnię i obserwowała dalej powstałą sytuację.
 - brawo, Lucy! Czy to coś może zadać fizyczną krzywdę Krakenowi?
Nagle skamieniała. Wizje podpowiedziały jej, że za chwilę Kraken wyskoczy tuż pod Lucyfer.
 - Lucy, wyżej! Kraken! - przerażona Mici przestała kontrolować wizje. Napływały coraz nowsze wersje bliskiej przyszłości Lucyfer. Wreszcie tygrysica warknęła i skoczył na Lucyfer tak, że była poza zasięgiem kałamarnicy.
 - bosz... ja się nie piszę na takie wizje - jęknęła. Oby ten wąż sobie poradził, zdanie to powtarzała w myślach i zanurkowała.

[Lucyfer]

Lucyfer wzleciała wyżej. Wąż morski zaczął syczeć agresywnie i warczeć (o ile węże mogą ._.). Wąż zanurkował i ugryzł Krakena. Lucy zauważyła z powietrza ogromną plamę krwi na wodzie. - Ten wąż morski musiał go nieźle zranić - pomyślała.

[Mici Tiluu]

Uśmiechnęła się na widok kamienia, który zleciał Krakenowi na łeb. Tylko skąd kamień??? Z nieba? Rozejrzała się i ujrzała białą plamkę w wodzie.
 - Fim!  - krzyknęła - bliżej nas będziesz bezpieczniejszy!

[Lucyfer]

Wąż morski nagle wynurzył się z wody spanikowany. Wydał z siebie bolesny wrzask. Kraken go trochę zranił. Lucy przyglądała się całemu zdarzeniu z powietrza.

[Mici Tiluu]

 - Lucy, muszę odpocząć. Wizje mnie wyczerpały a Kraken najwyraźniej nie jest słabiutki - powiedziała to ze smutkiem, bo bardzo miło pływać, no i nie chciała zostawiać Lucyfer samej. (wyszła)

[Lucyfer]

Nie zdążyła odpowiedzieć. Latała wysoko nad wodą i obserwowała co się dzieje z powietrza. Wąż morski był bardziej rozwścieczony niż wcześniej. Rzucił się na Krakena z trującymi zębami i kąsał ogromną kałamarnicę. Wielki Kraken słabł. Próbował się wyrwać od sideł węża. Gdy już się wyrwał odpłynął. Ogromny zombie-wąż wydał z siebie głośny krzyk zwycięstwa.

[Fimbrethil]

Obudził się zemdlony. Łapa była mocno rozcięta, a krew sączyła się szybko i mocno. Westchnął

[Lucyfer]

Lucyfer zauważyła Fim'iego w wodzie. Wokół niego pływała krew. Lucy szybko podleciała po niego i wyciągnęła go z wody.

[Fimbrethil]

-dzięki - szepnął. - to spotkanie mojej łapy ze skałą zdrapało mi strupy po dawnej walce. Dlatego tak krawi. - wytłumaczył. - mam nadzieje że tobie nic się nie stało.

[Lucyfer]

- Mi się nic nie stało - powiedziała - najlepiej będzie jak od razu dam Ci coś na tą łapę - uśmiechnęła się. Wyszeptała jeszcze kilka dziwnych słów. Wąż zniknął w taki sam tajemniczy sposób taki jak się pojawił. Lucyfer wyleciała z terenów Otchłani z Fim'em.

[Fimbrethil]

Odczuł ulgę, gdy usłyszał, że nic jej nie jest. Poczuł, że bierze go w łapy i odlatują od tego przeklętego miejsca.

[Mici Tiluu]

Wróciła tu bez jakichkolwiek oznak optymizmu i zanurkowała. Zjadła kilka ryb i wpłynęła do największego wraku statku jaki tu był.