Jaskinia Flurum

[Cermor]

Miejsce, z którego wypływa rzeka Flurum.

[Lucyfer]

Lucyfer wleciała do jaskini. Rozciągnęła się po długim locie i poszła do wody się napić.

[Lucyfer]

Lucy znudziło się miejsce pobytu. Wyszła.

[Verta]

W jaskini panowała ciemność, przez co jej jasna postać niezwykle rzucała się tutaj w oczy. Gdzieś tam u góry słyszała dziwne szelesty, jakby nietoperze wierciły się podczas snu, jeden o drugiego ocierając się tymi skórzastymi skrzydłami. Położyła uszy po sobie, nie lubiła takich dźwięków. Brodziła w wodzie po kolana zwiedzając nowe miejsce, które wydawało jej się spokojne, opuszczone. Tego właśnie szukała, teraz tylko znaleźć coś suchego, by się położyć i odpocząć. Szła dalej, powoli stawiając łapę za łapą, uważnie wszystko oglądała, by nic jej nie zaskoczyło. W końcu natrafiła na jakąś większą skałę czy coś takiego, na czym się położyła, i oparłszy łeb na łapach dalej obserwowała otoczenie. Westchnęła i pozwoliła sobie na przymknięcie oczu, właściwie powieki same jej opadły, zmęczenie zwyciężyło.

[Verta]

Minęło wiele godzin, samica z czasem wpadła w głęboki sen, choć tego nie chciała, ponieważ wtedy łatwo zostać napadniętym, zaatakowanym. Obudziła się i od razu skarciła się w myślach za swój brak ostrożności na nowym terenie. Wstała i rozejrzała się, w między czasie nasłuchując, jednak nic nowego. Odetchnęła z ulgą. A więc znalazłam bezpieczne miejsce, którego nikt nie odwiedza pomyślała zadowolona i z powrotem skoczyła do wody i zaczęła iść tak jakby za nią, wyszła z jaskini, a rzeka stawała się coraz głębsza, wiec wskoczyła na brzeg i tak ruszyła przed siebie. Wyszła.

[Lucyfer]

Weszła chwiejnym krokiem. Usiadła przy brzegu rzeki i wypatrywała ryby. Złapała pierwszą lepszą i ją zjadła. Zostawiła ości i poszła się zdrzemnąć.

[Lucyfer]

Obudziła się. Czuła, że nadal jest zmęczona, lecz nie potrafiła zasnąć. Ciekawiło ją to, czy przywódca przestał podpalać jej ulubione drzewo do spania. Wstała. I wyszła.