1
Smocze Góry / Odp: Jezioro górskie
« dnia: Lipiec 11, 2014, 19:15:32 »
Westchnął. I tak nie chciało tutaj przychodzić, tylko przypadek go tu sprowadził. Również wyszedł.
Pokaż wiadomości
Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.
2
Smocze Góry / Odp: Jezioro górskie
« dnia: Lipiec 11, 2014, 19:07:47 »
- Aha. - mruknął. Chcesz mi coś powiedzieć, że tak zbliżasz, czy po prostu masz niepohamowane odruchy? Jeśli to drugie to zalecam lekarza.
3
Smocze Góry / Odp: Jezioro górskie
« dnia: Lipiec 11, 2014, 19:02:45 »
- Nie. - powiedział - Ja ci powiedziałem jak mam na imię, teraz ty mi powiedz jak ty masz na imię. - zmierzył ją wzrokiem.
4
Smocze Góry / Odp: Jezioro górskie
« dnia: Lipiec 11, 2014, 18:58:11 »
Spojrzał znudzony na tygrysicę. Pytania. Pytania. Pytania. - Dagorlind. - odparł.
5
Smocze Góry / Odp: Jezioro górskie
« dnia: Lipiec 11, 2014, 18:52:12 »
Wleciał tutaj i natychmiast dostrzegł spacerującą tygrysicę. Nie zwrócił na niej najmniejszej uwagi, tylko mruknął krótkie Witaj i położył obok jednego z głazów.
7
Łąki, polany / Odp: Samotna Wiśnia
« dnia: Lipiec 09, 2014, 11:47:07 »
Przydreptał w to miejsce poszukując ostatnich składników na jedną ze swoich mikstur. Nagle stanął jak wryty. Przed nim stał... nie... a jednak! przed nim stał sam przywódca Cieni i podpadał ogromne drzewo. Dagorlind pragnął krzyknąć, żeby przestał, ale coś w nim /chyba rozum 
/ mówiło mu żeby nie przeszkadzać, więc usunął się na bok zbierając rośliny. Wiedział, ze prędzej czy później przywódca go dojrzy, ale teraz się tym nie przejmował.
/ mówiło mu żeby nie przeszkadzać, więc usunął się na bok zbierając rośliny. Wiedział, ze prędzej czy później przywódca go dojrzy, ale teraz się tym nie przejmował.
8
Imię: Dagorlind
Rasa: manul
Wiek: 6 lat
Płeć: samiec
Ranga: Szaman
Stado: Cień
Historia: Urodził się w uroczej wiosce Huffblood gdzie, jako dziecko, prowadził wesołe, niepozbawione przygód życie, by potem zaprzestać takiego zachowania i stać się Szamanem Cieni. Jako nastolatek nauczył się przeróżnych przydatnych umiejętności, np leczenia i zdejmowania klątw.
Cechy: niezbyt ciekawski, pomocny, ufny, przyjacielski, pracowity, wierny, pomocny.
Inne: Jest spokojnym, grubym /puszystym/ kotem, który woli raczej spokojniejsze zajęcia niż walka. Nie wdaje się w bójki, lecz rozmawia. Wyglądem przypomina bardziej szarą kulkę gdyż jest bardzo gruby i ciągle je. Jako szaman doskonale leczy i zdejmuje klątwy /oczywiście nie wszystkie, to dopiero początkujący/. Często nie zważa na Klany tylko po prostu leczy, bo zależy mu na życiu wszystkich. Nawet Świetlików.
Moce:
•przywoływanie jedzenia /jest za gruby żeby polować/
•lewitacja /jest za gruby by biegać, więc musi latać/
Statystyki:
Siła: 20
Zręczność: 20
Szybkość: 20
Wytrzymałość: 20
Moce: 20
Rasa: manul
Wiek: 6 lat
Płeć: samiec
Ranga: Szaman
Stado: Cień
Historia: Urodził się w uroczej wiosce Huffblood gdzie, jako dziecko, prowadził wesołe, niepozbawione przygód życie, by potem zaprzestać takiego zachowania i stać się Szamanem Cieni. Jako nastolatek nauczył się przeróżnych przydatnych umiejętności, np leczenia i zdejmowania klątw.
Cechy: niezbyt ciekawski, pomocny, ufny, przyjacielski, pracowity, wierny, pomocny.
Inne: Jest spokojnym, grubym /puszystym/ kotem, który woli raczej spokojniejsze zajęcia niż walka. Nie wdaje się w bójki, lecz rozmawia. Wyglądem przypomina bardziej szarą kulkę gdyż jest bardzo gruby i ciągle je. Jako szaman doskonale leczy i zdejmuje klątwy /oczywiście nie wszystkie, to dopiero początkujący/. Często nie zważa na Klany tylko po prostu leczy, bo zależy mu na życiu wszystkich. Nawet Świetlików.
Moce:
•przywoływanie jedzenia /jest za gruby żeby polować/
•lewitacja /jest za gruby by biegać, więc musi latać/
Statystyki:
Siła: 20
Zręczność: 20
Szybkość: 20
Wytrzymałość: 20
Moce: 20
9
Złota Pustynia / Odp: Pustkowie
« dnia: Lipiec 04, 2014, 10:10:28 »
Znudziło mu się ciągłe patrzenie na monotonny piasek. Wyszedł.
10
Złota Pustynia / Odp: Pustkowie
« dnia: Lipiec 03, 2014, 15:47:35 »
Obudził się. Westchnął ciężko. Nie chciało mu się wstawać, do tego jeszcze te wydarzenia z poprzedniego dnia... No ale cóż, trzeba iść dalej nawet jak jest zwykłym grubym szamanem. Wstał. OK, wstałem, są postępy pomyślał ale żeby tak od razu opuszczać to miejsce? zastanowił się. Przysiadł obok głazu i spróbował się wylizać. Słabo mu to szło, był za gruby. Jednak w końcu się jakoś wylizał i postanowił obserwować. Jak nabierze sił to stąd pójdzie, ale nie teraz. Nie chciało mu się.
11
Złota Pustynia / Odp: Pustkowie
« dnia: Lipiec 02, 2014, 20:41:47 »
- Dobrze, teraz trzeba zostawić ją w spokoju. Z zwrócił się do Viktorii wskazując na tygrysicę.- poza tym ja już jestem wyczerpany i chyba nieb będziecie miały mi za złe jak sobie troszkę odsapnę. Jeśli coś się zdarzy lub postanowicie odejść, obudźcie mnie. - powiedział. Podreptał w stronę jednego z głazów, położył sie i zasnął.
12
Złota Pustynia / Odp: Pustkowie
« dnia: Lipiec 02, 2014, 20:32:23 »
- nie martw się - uśmiechnął się szeroko. - to nic takiego.
13
Złota Pustynia / Odp: Pustkowie
« dnia: Lipiec 02, 2014, 20:24:23 »
- przestań sie jeszcze obwiniać! - Dragon już naprawdę się zdenerwował. - powinnaś być dumna, a nie jeszcze sobie dokładać. Powinnaś leżeć i odpoczywać. - nagle przypomniał sobie o słowach Lucyfer. - Wiem że Światło i Cień to dwa różne klany, ale, Viktorio, postąpiłaś słusznie. W takich sytuacjach powinniśmy sobie pomagać bo w końcu wszyscy pomrzemy.
14
Złota Pustynia / Odp: Pustkowie
« dnia: Lipiec 02, 2014, 20:12:11 »
- masz szczęście, że Viktoria jest taka przekonująca - powiedział do tygrysicy, kiedy już cały jad wypłynął z jej ciała. - 5 sekund później i jad rozlałby się po twoim wnętrzu. Oczywiście jeszcze kilka dni będziesz odczuwała bóle brzucha, to jasne. Ale większe niebezpieczeństwo już minęło. - wstał i zaczął wycierać łapki o piach.
15
Złota Pustynia / Odp: Pustkowie
« dnia: Lipiec 02, 2014, 20:00:34 »
- Brawo, jednak postanowiła żyć. - powiedział. Zaczął delikatnie uciskać zranione miejsce łapkami, by krew przestała się tak obrzydliwie lać. Pomogło. - Viktorio, proszę, naciskaj w tym miejscu, by krew już tak mocno nie ciekła. To na razie tyle co możesz zrobić, ale to bardzo ważne. - zwrócił się do kocięta. Obmacując cały brzuch Verty w końcu wyczuł zgrubienie, którego szukał. Miejsce, gdzie zbiera się jad by dopiero po chwili zaatakować resztę ciała. - Muszę w tym miejscu naciąć. - ostrzegł Vertę, po czym zaczął ją delikatnie rozpruwać w miejscu zbioru jadu.