Ponownie w polu jego widzenia ukazała się biała tygrysica.
- Witaj. Są to jakieś ohydne mokradła - burknął w odpowiedzi i spojrzał na jakieś łyse, zdeformowane kocię, które przypominało mu nieco łysą pchłę. Maverick sam nie wiedział, skąd przyszło mu takie określenie.

Wyszedł.

Kolejnym miejscem, które nawiedził czarny tygrys były wodospady. Zatrzymał się przy wodzie i napił się chłodnej wody. W którymś momencie wskoczył do niej i zaczął po niej pływać.

Maverick przywędrował nad ujście, obserwując jak powolna, wręcz leniwa woda łączy się z oceanem. Szedł brzegiem, a co kilka chwil widział błysk łusek drobnych rybek, które pływały tuż nad powierzchnią. Ziewnął i usiadł na piachu.

Sorki, że mnie nie było przez jakiś czas, ale nie miałem internetu.

- Jesteś głuchy czy niedorozwinięty? Przed chwilą Cermor wyraźnie ci mówił, że nie będziemy wchodzić na wasze tereny, zwłaszcza ona - burknął do lamparta. A potem nawiedzona gepardzica zmieniła się w jakąś pokrake i zrzuciła lamparta z drzewa. Maverick doskoczył do niej i odepchnął ją.
- Twoich popisów też nie potrzebujemy. A ty won stąd nim się rozmyśle - warknął do obu kotów. Jeśli gepardzica zachowywała się tak cały czas to tygrys nie dziwił się, że Cermor był taki wściekły, a ich tereny płonęły.

Nic nie odpowiedział, nie zdążył. Cermor odszedł. Tygrys nie miał tu już też niczego do szukania, odszedł więc.

- No... ani razu. Byłem tylko nad cienistymi jeziorami i w spalonym lesie - odpowiedział zdezorientowany Maverick. Sytuacja była napięta, a ich przywódca zdenerwowany, tygrys zastanawiał się co ważnego go ominęło.