Cienisty Brzeg

[Cermor]

Brzeg jeziora, jest tu chłodniej niż w innych terenach więc można się tu ochłodzić bądź zwyczajnie odpocząć.

[Maverick]

Maverick przyszedł nad cienisty brzeg. Ponownie otrzepał się z piasku i napił się wody, a w myślach planował już zemstę na Świetlikach. Ale przynajmniej Cermor wymęczył tą gepardzicę, a tamci nawet go nie tknęli, debile.

[Maverick]

Mijał czas, tygrys się nudził, aż w końcu zasnął.

[Maverick]

Obudził się i wyszedł.

[Cermor]

Wszedł. Cień pogrywał sobie z Cermorem, podpalił kilka kolejnych drzew. Kilka ptaków uciekło spłoszonych, w ostatniej chwili umykając przed morderczym ogniem. Cień zaśmiał się w ciele geparda i wyszedł.

[Lucyfer]

Weszła zmęczona. Położyła się na trawie i od tak zasnęła.

[Mici Tiluu]

Przybyła zdruzgotana widokiem płonącej Samotnej Wiśni. Wreszcie jezioro, pomyślała z tryumfem, gdy ujrzała brzeg i piękną taflę wody. Spojrzała na śpiącą Lucyfer i wydrapała na ziemi strzałkę kierującą do wody oraz słowo MICI. Kiedyś tata ją nauczył pisać jej imię runami wodnymi. Miała nadzieję, że Lucyfer rozumie runy wodne, bo chciała z nią porozmawiać o Samotnej Wiśni. Ciekawe czy wie, że Wiśnia płonie?, zastanawiała się wpływając ostrożnie do wody, a następnie nurkując i penetrując dno. Bezpiecznie, wygodnie... a tam jest mała jama! myślała. Rozkopała jamę na większą i schodzącą w dół. Wyszła na brzeg i znalazła kilka liści, które następnie ułożyła na dnie jamy. Będzie mi wygodnie, cieszyła się. Ułożyła się dobrze i zasnęła niespokojnym snem.

[Lucyfer]

Lucyfer któryś to raz obudziła się. Znowu miała jakiś głupi koszmar. Przed sobą zauważyła napisy. Pierwsze co jej wpadło do głowy, to, że są to runy wodne. Odczytała pierwsze dwie litery, a dwie ostatnie skojarzyła.
- Mici? - zdziwiła się i rozejrzała wokół szukając wzrokiem tygrysicy.

[Mici Tiluu]

Przewróciła się na drugi bok. Nie mogła za nic zasnąć. Wypłynęła z jamy w poszukiwaniu jakiś muszli i glonów. Spojrzała w górę i na Lucyfer. Umie czytać runy wodne! ucieszyła się i wypłynęła.
 - witaj. Jak miło, że umiesz czytać te runy.Wykopałam pod wodą sobie jamę i właśnie miałam ją zakamuflować - powiedziała i przypomniała sobie o płonącej Wiśni.
 - czy wiesz, że Samotna Wiśnia płonie? Widziałam, że robi to jakiś biały gepard. Kim on jest? - rzekła jednym tchem i przechyliła głowę czekając na odpowiedzi. Z Lucy można zawsze pogadać, uśmiechnęła się w duchu.

[Lucyfer]

Przetarła oczy na widok Mici. Myślała, że to jakaś iluzja lub zwidy, lecz się myliła.
- Coś tam jeszcze pamiętam.. - ziewnęła - i miło wiedzieć, że sobie jakieś miejsce do spania znalazłaś. I tak wiem, że płonie. Moje drzewko do spania. - położyła głowę na ziemi i spojrzała sennym wzrokiem na Mici - i ten biały gepard o którym mówisz to jest przywódca Klanu Cienia Cermor.

[Mici Tiluu]

 - co??? - zdziwiła się - Cermor? Przywódca? Pali Samotną Wiśnię? Przecież nikt normalny by czegoś takiego nie zrobił! - powiedziała. - przecież... on jest zdrowy na umyśle? - spytała podejrzliwie.

[Lucyfer]

- Nie wiem.. - wymruczała - zwykle był bardziej opanowany i nie palił drzew.. Nie wiem co mu się stało. - westchnęła.

[Mici Tiluu]

 - a gdzie będziesz teraz spać? - spytała - tu też jest drzewo... - Mici podniosła wzrok na rosnące niedaleko drzewo. - i miałabym towarzystwo.. - powiedziała. Spojrzała na dno jeziora i wypatrywała ryb. Chciała coś zjeść.

[Lucyfer]

- Nie wiem. - przetarła oczy - prawie wszędzie są drzewa - zachichotała i znów spojrzała na tygrysicę. Wpatrywała się w wodę - Jesteś głodna? - zapytała.

[Mici Tiluu]

 - tak - odpowiedziała - a co? - zanurkowała po rybę i po chwili pojawiła się na brzegu.
 - jeszcze jedna i nie będę głodna - powiedziała z uśmiechem.