Źródło Flurum

[Ivy]

Podpalenie kłody, która zwisała nad wodą było szczytem głupoty. Ivy nawet nie zdążyła zareagować, a już woda z rzeki ugasiła wszelkie płomienie. Deszcz padał mocno, przez co ilość wody szybko się podniosła, a sam nurt płynął coraz to szybciej. Lwica w którymś momencie musiała zejść z kłody, gdyż woda niemal ją już zalała. Zeskoczyła na skały przy brzegu z rybą w pysku.

[Lucyfer]

Wzrok szybko powrócił młodej gepardzicy. Szybko dostrzegła, że woda się podnosi i bez zastanowienia weszła na drzewo i ukryła się wśród liści drzew.

[Ivy]

Obserwowana przez dwa gepardy, które nie miały odwagi nawet do niej podejść, czuła się jak modelka na wybiegu. Cóż, zapewne ją podziwiali, nie dziwiła im się. W którymś momencie znudziło jej się jednak irytowanie Cieni. Znikła między drzewami i odeszła. Straciła oba kotowate z oczu, przywołała więc sokoła. Miał on obserwować te koty czy przypadkiem nie pójdą one na jej tereny, ale jednocześnie nie rzucać się w oczy. W końcu kto się domyśli, że przypadkowy ptak na niebie to szpieg? Pozwoliła, by burza szalała nadal, a potem wyszła.

[Lucyfer]

Lucyfer nie mogła wytrzymać. Zeskoczyła z drzewa i podeszła szybkim krokiem do przywódcy. - Czy mogłabym iść na zwiady na tereny wroga? Jak oni mogą do nas, to my możemy do nich. - powiedziała rozglądając się, czy lwica nie zostawiła jakiegoś stworzenia patrolującego.

[Cermor]

Zastanowił się chwilę, po czym spojrzał na Cień, który mu szeptał, żeby nie narażać się na razie.
-Odpuśćmy na razie, pewnie Świetlik się domyśla, że jak tu była to my wtargniemy na jej tereny, więc ona zrobi to samo, takie błędne koło. 

[Lucyfer]

- Dobrze. W takim razie co zrobić jak kolejny niemądry Świetlik wtargnie na nasze tereny..? Atakować, czy odpuścić? - zapytała licząc na sensowną odpowiedź.

[Cermor]

- Jeśli kogoś spotkasz spróbuj z nim najpierw porozmawiać. Nigdy nie wiesz na kogo trafisz. Jak na jakiegoś wojownika to źle się to dla Ciebie skończy, gdy dojdzie do walki - mruknął Cermor.

[Lucyfer]

- Dobra, dobra ja już wiem co umiem - odparła gepardzica - do następnego razu szefie - powiedziała i wyszła

[Cermor]

- Akurat - mruknął za odchodzącym gepardem, ale w tym samym momencie pojawił się Cień, który miał obserwować Mavericka. Zjawa szepnęła mu, że tygrys poszedł nad tereny Świetlików. Cermor wyszedł.

[Fimbrethil]

Wszedł cichym, niedosłyszalnym krokiem. Przysiadł w miejscu, które było nie do odkrycia przez resztę świata, lecz które nie przesłaniało Fim'iemu widoku na ową resztę. Rozglądnął się i wywęszył, że ostatnimi czasy były to dwa... nie! trzy koty. Ale nie było walki. Chociaż jeden zapach wyrazie odcinał się od dwóch pozostałych. Pewnie jakiś Świetlik pomyślał i wzruszył ramionami. Skoro, Ci Dwaj się nim niespecjalnie interesowali, to ja też chyba nie muszę... Chyba, że go po prostu nie dostrzegli... nie! musieli go wywęszyć. no cóż ponownie wzruszył ramionami i przysiadł pod pniem.

[Fimbrethil]

Po godzinie czuwania nie dostrzegł, nie wywęszył ani nie usłyszał nikogo, kto mógłby zagrażać spokojowi tego miejsca. Westchnął i zmusił się jeszcze by pół godziny przeczekać i poobserwować. Najpierw praca potem płaca. zabrzmiał mu z tyły głowy głos dawnego mistrza. Ponownie westchnął i ułożył się wygodniej.

[Fimbrethil]

Uznał, że już wystarczająco długo tu siedzi. /A przynajmniej na tyle, że wszystkie kości i mięśnie dawały mu się we znaki/ Wstał ostrożnie, rozglądnął się czy przypadkiem nikogo nie przeoczył i rozciągnął się. Wyszedł.