Nurt Flurum

[Shinda]

Wróciła na brzeg i znowu zaczęła obserwować wodę.

[Lucyfer]

Zawędrowała nad rzekę nie wiedząc, że są tutaj dwie inne duszyczki. Usiadła sobie pod drzewem, jak najdalej od wody, gdyż gepardzica nie przepada za wodą.

[Cermor]

Cień obserwując teren czy ktoś nie zbliża się do Cermora ujrzał skrzydlatą gepardzicę, zmrużył oczy, po czym delikatnie próbował obudzić śpiącego, białego geparda. Trochę mu to zajęło, gdyż ten  zapadł dość szybko w głęboki sen. Kiedy ten w końcu się przebudził ziewnął i rozejrzał się po terenie, w końcu musiał być powód, że coś go budziło, ale przez dopiero co otworzone oczy niemalże nic nie widział. Pozostało mu tylko wyczuć czy kogoś nie ma. Cień Shindy znajdował się nad brzegiem, więc to nie ona była powodem przebudzenia Cermora. Był tu ktoś jeszcze - kolejna gepardzica ze skrzydłami.

[Shinda]

Poszła sobie.

[Lucyfer]

Lucyfer siedziała sobie pod drzewem w cieniu obserwując tereny. Ziewnęła i położyła się. Jej skrzydła znikły. Po chwili zaczęła przyglądać się białemu gepardowi. Wydawał się jej niegroźny, lecz z nim było małe stworzonko. Bardzo zaciekawiło to młodą gepardzice.

[Cermor]

Wstał i rozciągnął się. Gepard spojrzał na towarzyszący u Cień i kazał mu zostać na miejscu, a sam poszedł poznać gepardzicę, której nagle skrzydła się gdzieś straciły, magicznie znikły. Wolał się upewnić, że to ktoś z jego klanu, a nie jakaś przypadkowa, zbłąkana owca.
-Witaj, miewam, iż jesteś ze stada Cienia, tak? 

[Lucyfer]

Chwilę się przyglądała tajemniczemu białemu gepardowi. Jego futro było śliczne. Bardzo się spodobało Lucyfer.
- Tak. Należę do Stada Cienia. Jestem Lucyfer. - odpowiedziała grzecznie i kiwnęła głową na znak szacunku - a Pan? - zapytała i lekko się uśmiechnęła.

[Cermor]

-Cermor. Krótko odpowiedział po czym spojrzał na wodę, dzisiaj coś wyjątkowo była wolniejsza niż zwykle lecz zagrożenie porwana nadal istnieje.

[Lucyfer]

- Coś się stało? - zapytała przyglądając się gepardowi - Coś nie tak z wodą?
Gdy tak Pan Cermor przyglądał się wodzie Lucyfer zaczęła również się przyglądać wodzie z ciekawością.

[Cermor]

-Jest wolniejsza niż zwykle. Odpowiedział, po czym odwrócił wzrok od wody i spojrzał na Cień, któremu kazał zostać. Lecz ten gdzieś znikł. Cermor zastanowił się chwilę, gdzie mógł pójść, ale szybko zagadka rozwiązała się sama. Kątem oka zobaczył, że jego cień miał nienaturalny kształt.

[Lucyfer]

- A temu co się stało? - zdziwiła się patrząc na stworzonko. Przetarła po chwili oczy. "Znów zaniki wzroku?" Pomyślała i znów otworzyła oczy aby sprawdzić czy widzi. Udało się. Wzrok Lucyfer powrócił.

[Cermor]

-Masz problemy z oczami że je pocierasz? - Gepardzica chyba była mocno zdziwiona że Cień znikł.

[Lucyfer]

- Uhh.. Tak - przyznała niechętnie - co ze mnie za zwiadowca z problemami ze wzrokiem? - westchnęła i spuściła głowę na znak smutku. Po chwili zauważyła, że cień tajemniczo znikł. Nic dziwnego. Jest przecież biały dzień.

[Cermor]

-Skoro mnie widzisz to nie masz powodów, żeby dramatyzować. - Westchnął, po czym usiadł, nie chciało mu się stać tak całą wieczność.

[Lucyfer]

- Ale mi żałujesz wiesz co! - zachichotała i podniosła głowę - a tak właściwie to jaką masz rangę w Stadzie Cienia? - zapytała śmiało przyglądając się Cermorowi