Pustkowie

[Dagorlind]

- To dobrze. Posłuchaj mnie teraz. - odwrócił się w kierunku kociątka. - potrafię latać i mógłbym Cię wziąć. Niestety tylko Ciebie. Ale gdybyś się zgodziła, mógłbym również odwrócić nami uwagę tego potwora od Verty. Co by jej dało szansę na ucieczkę lub schowanie się. Ja również jako tako potrafię walczyć i myślę, że razem dalibyśmy radę go pokonać. My w powietrzu, on na ziemi. My dosięgniemy go bez trudu, on nas nie. W trakcie walki Verta, jeśli tylko chce, może się do nas dołączyć i mu przywalić. - spojrzał na samicę. - sądzę, że na pewno potrafi. Ale tylko w trakcie-nie od początku, to by ją zabiło, a tego nie chcemy. To jak? Verto, Viktorio? Jeśli macie inne plany, lepszego czasu i miejsca na to już chyba nie będzie.
__________
Dobra, no to jak wróci to będziemy znowu gadać.

[Verta]

Szykowała się do walki, jednocześnie prosząc w myślach by bestia nie chciała się zabawić, wciąż była tu nowa, więc pasowałoby być ciągle na nogach, a po bestii kilka dni będzie zdychać. Wysłuchała planu Dagorlinda i właściwie nie był taki zły, nawet dobry.
- No to jazda z tym koksem - rzuciła wciąż śledząc wzrokiem potwora.

//Jestem, jestem... już raczej nigdzie nie pójdę xD //

[Mici Tiluu]

Przytruchtała, niby beztrosko, ale gdy ujrzała monstrum przypominające mega skorpiona to stanęła jak wmurowana. Nie, nie następny... jęknęła w myślach i podbiegła niedaleko tej białej... Jak jej było? Chyba Verta...
 - witaj, Nie-Lubiąca-Się-Przedstawiać Verto. Co to jest? - spojrzała wymownie na skorpiona. - i czy to ma zamiar nas zjeść?
Lubiła suche fakty. I nie chciała używać wizji. Byłoby okropnie gdyby znowu straciła nad nimi panowanie.

[Verta]

Spodobało jej się przywitanie Mici, jednak to nie było pora na takie dyskusje. Samica zaczęła krążyć wokół skorpiona, co jakiś czas unikając atakuj jego kolca jadowego, chciała znaleźć jego jakiś słabszy punkt czy coś, gdzie mogłaby zaatakować.
-A jak myślisz? Raczej na zabawę w berka i łaskotki go nie wzięło. - odpowiedziała tygrysicy, choć ta odpowiedź była raczej zbędna, ponieważ raczej to było widać. Wzięła większy kamień, który był w pobliżu i rzuciła nim prosto w oko potwora, czym go jeszcze bardziej wkurzyła, ale przynajmniej na to oko już patrzeć nie będzie.

[Viktoria]

Uśmiechnęła się i kiwnęła główką na znak że się zgadza. -Napewno uda ci się mnie podnieść? - sama nie miała zdolności latania, pomimo że skrzydeł jej nie brakowało. Nie chciałaby spaść na skorpiona. -Jak chcesz odwrócić jego uwagę? - Przelatywanie przed oczami monstrum wydało jej się zbyt... ryzykowne?
Spojrzała na tygrysicę która właśnie do nich dołączyła. "Pomoc napewno się przyda" pomyślała. Odskoczyła od kolca który skorpion wbił tuż obok niej.

[Mici Tiluu]

 - ech na co ja wam - westchnęła i dodała - poza wiedzą z kilku bibliotek i mocy przydatnych w wodzie mam... znaczy się nie mam nic.
Wykonała unik przed kolcem jadowym skorpiona i zaczęła go obiegać dookoła warcząc, prychając i rzucając mniejsze kamyki. Może to odwróci jego uwagę? pomyślała.

[Lucyfer]

Weszła znudzona. Nie zwracając na nic uwagi zaczęła łapać myszy i łakomie je pożerać. Była bardzo głodna. Dopiero gdy skończyła jeść zwróciła uwagę na towarzystwo Cieni i młodego Świetlika. - Dzień dobry - rzuciła i wróciła do zabijania bezbronnych gryzoni.

[Viktoria]

-Cześć - rzuciła na widok poznanej wcześniej Lucyfer. Chyba jeszcze nie zauważyła gigantycznego skorpiona, albo może nie zwróciła na niego uwagi. Dagorlind chyba postanowił zaczekać z planem na odpowiednią chwilę. Uchyliła się tym razem przed szczypcami monstrum. "No i czego się tak denerwujesz" pomyślała. -Co wyczytałaś z bibliotek?

[Lucyfer]

Gdy Lucyfer skończyła się zajadać myszami usiadła na ziemi i obserwowała całe zdarzenie. Nie miała ochoty atakować ogromnego skorpiona. Dużo o takich bezkręgowcach wiedziała, gdyż sama ma małego pająka. Ciekawiło ją to jak im się powiedzie. Gdy tak siedziała i obserwowała z nudów znalazła kolejną mysz. Wzięła ją w łapy i zaczęła ją obdzierać ze skóry. - Poradzicie sobie? - zapytała wgapiona w ciało myszy.

[Mici Tiluu]

 - że skorpiony nie przekraczają rozmiarem małych krzewów i atakują kolcem dopiero ostatecznie - odkrzyknęła uciekając przed gniewem skorpiona i nagle skręciła w stronę Lucyfer - witaj panno Głodna. Może byś nam pomogła z wielkim monstrualnym skorpionem, który nie ma przyjaznych zamiarów. Masz w tym doświadczenie. - powiedziała.

[Lucyfer]

Oderwała się od fascynującej zabawy ciałem myszy i spojrzała na Mici - Atakujcie w odwłok i nogi. Nie ma nogi to już wam nie ucieknie. A w odwłok to już jak się pozbędziecie nogi. - ziewnęła i znów zabrała się do zabawy myszą - ale jak sobie nie poradzicie to mogę pomóc. - dodała.

[Mici Tiluu]

 - dzięki. - odpowiedziała i jeszcze się odwróciła - a skoro już tyle wiesz... to może nam pokażesz jak to zrobić? - wyszczerzyła zęby i chwyciła uciekającą mysz i ją chwyciła. - no i posilić się przed walką wypada - powiedziała i pożarła gryzonia. Oblizała zęby i wróciła do reszty.

[Viktoria]

-To ten to chyba jakiś wyjątek- z piskiem wylądowała na jakiejś twardej skale po, na szczęście tylko uderzeniu szczypiec giganta. Odskoczyła od jego ponownego ataku. -Jak w nogi?! - krzyknęła. Nie miała pojęcia jak tego stwora pozbawić nogi przy okazji nie narażając się na kontakt z kolcem. -Wy teraz sobie posiłki użądzacie?

[Lucyfer]

- Czemu nie - ziewnęła i wstała z ziemi. Szła powolnym krokiem w stronę skorpiona. Wokół niej powstał czerwony jak krew krąg z dziwnymi znakami. Oczy Lucy zaświeciły na czerwono a jej ciało okryły czarne ,,macki''. Gdy odsłoniły Lucyfer to już nie była ona. Zamiast niej stał dorównujący sile skorpiona - czarna pantera. Początkowo zniechęci przekrzywiła głowę i zmrużyła oczy. Przyjrzała się swojemu przeciwnikowi i zaczęła podchodzić do skorpiona bliżej. Jej wąż-ogon syczał z złości.

[Dagorlind]

Cały czas wgapiony w monstrum zapomniał już o swoim planie. Nagle jednak ocknął się. - Viktorio, teraz! - krzyknął i porwał kociaka. Nie była ciężka, no cóż, to jeszcze dziecko. Latał z nią nad ogromnym potworem i czasami się przybliżał, by Viktoria mogła uderzyć. Tak jak powiedziała Lucyfer, w nogi.
__________
Sorki za moją nieobecność.