Dębowa alejka

[Lucyfer]

- No to masz ciekawe życie - westchnęła - Ja mam nudne w przeciwieństwie do Ciebie. Na co dzień bawię się z tymi małymi świetlikami.. Są zabawni, jak wrzeszczą na mnie i udają twardzieli. Albo jak ta z maskotką zamraża mnie. Całą robotę tego świetlika odwala zabawka. - zaśmiała się - Jak będzie się uważać przede mną, że jest lepsza pokażę jej co to znaczy być.. Nie wiem.. - zamyśliła się - jaka jestem naprawdę - dokończyła i spojrzała ciepłym wzrokiem na młodą kotkę i się uśmiechnęła.

[Cermor]

Cermor spojrzał na Lucyfer z kamiennym wyrazem pyska i słuchał jej pustych przechwałek. - A więc to przez Ciebie nasze tereny płoną. Nie dziwie się zresztą, skoro jak ciele, mimo mego zakazu cały czas tam chodzisz i denerwujesz Świetliki. A ta panienka z laleczka, jak ona się tam zwie... Może to ona steruje owym przedmiotem? A zresztą co to za różnica, skoro nie umiesz sobie z nią poradzić? Jesteś nie lepsza od nich. Jeszcze raz usłyszę, że chodzisz na ich tereny, a te pieprzone dziwolągi podpalą nam tereny sama będziesz po nich sprzątać, a gołymi łapami własnoręcznie odbudujesz nasze tereny - wywarczał gepard. Spojrzał na Lucyfer z pogardą. Chyba tylko ona nie trzymała się jego rozkazów, chociaż z Maverickiem też będzie sobie musiał pogadać.

[Lucyfer]

Popatrzyła na Cermora poważniej - Ale ty chyba jesteś tego świadomy, że to oni zaczęli podpalać nasze tereny i ja akurat nie mam nic z tym wspólnego, a co lepsze jak nawet do nich chodzę to tylko, żeby dowiedzieć się na ich temat więcej. A to, że nie mogę pokonać tej laleczki i jej pani to nie jest z tego powodu, że jestem za słaba czy coś w tym rodzaju, tylko, że ja jestem ostrożna i nie pokazuje co umiem. Jeszcze ani razu przy nich nie zmieniłam postaci ani nie pokazywałam tego co umiem. - mruknęła i spojrzała na przywódcę pustym spojrzeniem.

[Cermor]

- Nie masz nic wspólnego? A ciekawe, że zaczęło się to od czasu, gdy zaczęłaś się tam plątać, bo wiem, że robisz to zapewne od dłuższego czasu. A oni zaczęli podpalać nam tereny niedawno. Twoje dowiadywanie się na ich temat to Twoim zdaniem jest denerwowanie ich? A skoro dajesz jej się pokonać za każdym razem to jeszcze gorzej, pokazujesz tym samym, że nasz klan nie potrafi się bronić. - odpowiedział gepard ze złością. Jego irytację podsyłał jeszcze pusty, bezmyślny wzrok tamtej, Cermor miał jej dość. Pamiętał doskonale, że wyraźnie mówił coś o wkraczaniu na tereny Klanu Światła, a tamta hasała sobie po ich ziemiach jak i kiedy chciała, sprowadzając na nich wściekłość Świetlików.

[Maverick]

Maverick przyszedł nad dębową aleję. Zaniepokoił go widok dymu, który unosił się niedaleko lecznicy. Po drodze zauważył grupkę kotowatych, chyba wszyscy byli ze stada Cienia.
- Witaj Cermorze. Wiesz, że jakiś Świetlik pałęta się po naszych terenach?

[Lucyfer]

- No to uwierz, że nawet, jeżeli wchodzę na ich tereny to chcę z nimi porozmawiać. Tyle. A to, że daję się pokonywać tej z lalką, to tylko przez to, że sprawdzam na co ja stać. Już wiele się dowiedziałam na ich temat. A! I ja bym na Twoim miejscu poszłabym do spalonego lasu. Siedzi tam świetlik. - mruknęła po czym dodała - dobra, jak chcesz już tam nie wejdę! Będę bronić naszych terenów jak będzie trzeba. - warknęła cicho przez zęby.

[Cermor]

Spojrzał rozdrażniony na nowo przybyłego. Maverick. Dobrze się składało, bo chciał z nim porozmawiać.
- Ile razy byłeś u Świetlików od tej akcji na plaży? - zapytał oskarżycielsko, machając ogonem.

[Maverick]

- No... ani razu. Byłem tylko nad cienistymi jeziorami i w spalonym lesie - odpowiedział zdezorientowany Maverick. Sytuacja była napięta, a ich przywódca zdenerwowany, tygrys zastanawiał się co ważnego go ominęło.

[Cermor]

Spojrzał kpiąco na syczącą Lucyfer.
- Czyżby coś Ci się nie podobało? I skoro ciągle Cię stamtąd wyrzucają to nawet największy kretyn by się domyślił, że oni nie życzą sobie tam Twojej obecności, denerwujesz ich, przez co cierpi cały klan. I skoro tak wiele o nich wiesz to śmiało, pochwal się tym - parsknął do niej.
- I bardzo dobrze, bez wyraźnego powodu masz się tam nie zapuszczać, a jeśli spróbujesz to będziesz odbudowywać nasze tereny razem z nią, drzewko po drzewku, krzaczek po krzaczku, listek po listku, aż wszystko będzie tak jak było - burknął w jego kierunku. Miał nadzieję, że teraz jego klan zrozumiał, że nie mogą się tam zapuszczać.

[Maverick]

- Ale o co ci właściwie chodzi, czemu tak warczysz? Stało się coś? A zresztą oni też wchodzą na nasze ziemie - odwarknął zdenerwowany tygrys. Chyba musiało się stać naprawdę coś poważnego.

[Lucyfer]

Bez odpowiedzi Lucyfer kiwnęła głową na znak zrozumienia. Chciała wszystko powiedzieć co wiedziała o Świetlikach, lecz po ostatniej odpowiedzi przywódcy odechciało się jej to - Czy na naszych terenach jest jakaś biblioteka? - zapytała i popatrzyła na przywódcę z pytającym wyrazem pyska.

[Cermor]

- Bo zapuszczacie się na ich tereny, denerwujecie ich, a tamci teraz niszczą nam tereny. Teraz to się skończy. - odrzekł Maverickowi.
- I nie, nie ma biblioteki. Widziałaś ją gdzieś? - machnął ogonem, skinął łbem Aurorze, by podążyła za nim i wyszedł.

[Lucyfer]

- Nie - westchnęła - nie mam czego czytać i z czego się uczyć. Zamierzałam zgłębić się w nauce Nekromancji. Ale wątpię, czy nawet dostanę się na ten poziom. Ale co mi tam, nauki nigdy za wiele - rzekła zamyślona.

[Maverick]

Nic nie odpowiedział, nie zdążył. Cermor odszedł. Tygrys nie miał tu już też niczego do szukania, odszedł więc.

[Lucyfer]

Ziewnęła parę razy i wyszła.